Hunan-niweidio yw pan fydd rhywun yn brifo ei hun gan ei fod yn ei helpu i ddelio â theimladau anodd iawn, atgofion poenus neu sefyllfaoedd a phrofiadau llethol sy’n teimlo y tu hwnt i’w reolaeth.
Dwi wedi bod trwy gyfnod hir pan oeddwn i’n ifancach pan oedd hunan-niweidio bron yn rhywbeth dyddiol.
Dwi nawr yn gallu gweld dyfodol i fy hun lle dwi ddim yn sal yn feddyliol – ac o gymharu â sut oeddwn i’n teimlo flwyddyn yn ôl, mae hynny wir yn anhygoel.
Cwestiwn yw pam mae iselder ysbryd mor gyffredin yn y gymuned drawsryweddol?
Gall dibyniaeth fod yn hynod o anodd ymdopi ag ef, yn enwedig pan fydd y pethau rydyn ni’n gaeth iddynt yn aml ar gael yn hawdd.
Un o golofnau Manon Steffan Ros i gylchgrawn Golwg a gyhoeddwyd yn ddiweddarach fel rhan o’i chyfrol, ‘Golygon’ (2017).
Argyfwng iechyd meddwl yw pan fydd ar rywun angen cymorth ar frys.
Roeddwn i isio i rywun fy ffeindio a fy hygio a smalio fod popeth am fod yn iawn.
Mae bron i chwarter o ferched 14 oed yn hunan-niweidio, yn ôl adroddiad gan Gymdeithas y Plant.
Mae’r gwasanaeth ambiwlans yng Nghymru yn cael eu galw i lawer mwy o achosion o hunan-niweidio nag achosion o drawiadau neu anafiadau difrifol.
Mae llawer o bethau y gallwch chi eu gwneud i wneud gwahaniaeth i anwylyn sy’n hunan-niweidio.
Mae pêl-droediwr wedi disgrifio sut y bu i gyd-chwaraewyr a chefnogwyr ei wawdio wedi iddo siarad yn gyhoeddus am ei broblemau iechyd meddwl.
Rwy’n gwybod nad yw creu niwed corfforol yn ffordd iach i ymdopi â phoen meddyliol, ond mae’n gaethiwed, ac am rai eiliadau, yn ddihangfa.