Adre

Meddai’r gweinydd dy fod ti adre nawr

Ond gwacter llethol sy’n mygu dy dŷ,

Atgof yn staenio pob wal a phob llawr,

Fel mynwent hapusrwydd unwaith a fu.

Yn ôl bob sôn mewn hedd rwyt ti’n gorffwys

O’r diwedd wedi cyrraedd y man gwell

Er anodd yw dychmygu paradwys

Ac mwyach ni’n dwy’n uffernol o bell.

Tragwyddol gaeth i ystafell o bren

Y derw drws blaen digroeso ar gau

A tho o flodau bob lliw uwch dy ben

Yn gysodfan rhag storom fy nagrau.

Wyt ti ‘di ymgartrefi ger bron Duw,

A minnau’n aros yn dy ‘stafell fyw?